Referential eftir það er greiningin
:Analysis for the determination of ammonia at drinking water is made in its own laboratory according to the standard national SR ISO 7150-1:2000.
Principle of the method: Ákvörðun ammóníums í drykkjarvatn er framkvæmd með litrófsgreiningu.
– magn óviðeigandi sýna, sýni sem er safnað í óviðeigandi ílát, sýni sem ekki eru merkt á tilhlýðilegan hátt o.s.frv.
>Recipient of harvesting> - hreint ílát, verður að taka í pólýetýlen eða glerílátum.
Magn sýnis sem þarf til að framkvæma greininguna - lágmark 200ml.
Processing required after harvesting – not required.
>Stöðugt sýni – Þau verður að greina eins fljótt og auðið er eða varðveita þau þar til greining fer fram við hitastig á bilinu 2til5 Celsius. Einnig er hægt að sýra sýringu með brennisteinssýru við pH<2 að því tilskildu að komið sé í veg fyrir mengun sýrða sýnisins vegna upptöku ammoníaks úr andrúmsloftinu.
>Adding method - >spectrophotometrica.
Viðmiðunargildi samkvæmt vatnalögunum1) 2) Vatn ætti ekki að vera árásargjarn
max. 0,50 Parameter / Unit of measurement CA value (Leyfilegur hámarksstyrkur)
Ammonium 2) ,mg/L
Er þekking á ammóníumgildinu afar mikilvæg? við mat á mengunarstigi drykkjarhæfs áburðar, að geta gefið upp magn húsdýraáburðar. Getur komið frá djúpum uppsprettum og í þessu tilfelli getur ammoníum haft grænmetisuppruna. Í þessum tilvikum getur það talist hættulaust, jafnvel í styrk yfir mörkum.
Tilvist ammoníaks tengist járni og mangani og við afoxunarmeðferð þeirra minnkar oxunaráhrif þeirra. Hægt er að fjarlægja það með orkuríku klórunarferli, í þessu tilliti verða notaðir sérstakir tankar og síur.
Bibliography: LEGEA 458/2002 með áorðnum breytingum og viðbótum með lögum nr. 311/2004, stjórnvaldsfyrirmælum nr. 11/2010, lögum nr. 124/2010 og stjórnvaldsfyrirmælum nr. 1/2011